Sprint drużynowy

Fot. Szymon Gruchalski

Sprint drużynowy nazywany jest również wyścigiem włoskim oraz sprintem olimpijskim. Od 1998 roku jest rozgrywany na mistrzostwach globu, zaś w programie igrzysk zadebiutował dwa lata później w Sydney.

Panowie startują w trzyosobowych, natomiast panie w dwuosobowych składach. Można to porównać do wyścigu sztafetowego, znanego w lekkiej atletyce. Różnica jest jednak taka, że wszyscy zawodnicy startują razem w tym samym momencie z jednego miejsca, a następnie każdy z nich jedzie jedno okrążenie toru. Liczy się suma czasów wszystkich zawodników, a wygrywa drużyna, która pokona ten dystans najszybciej.

Pierwszy kolarz rozprowadzający jest trzymany przez specjalną maszynę startową, która trzyma tylne koło roweru za pomocą klocków hamulcowych przeciśniętych z mocą ponad dziesięciu atmosfer za pomocą sprężonego powietrza. Pozostali zawodnicy trzymani są przez sędziów w odległości około metra od siebie. Kolarze mają 15-metrową strefę, w której mogą oddawać zmiany. Jeśli się nie zmieszczą, zespół zostanie zdyskwalifikowany.

Przykładowy wyścig (video):


Opracowali: Maciej Mikołajczyk i Kamil Kuczyński